Grythengsko

So står du atter på gamal jord,

du litle barnesko.

Kan hende hundre år sida er det no,

sidan sist du leikte her.

Du står på gamlevegen over Grythengtunet,

der du har so mange minner kjær.

I mange, mange år,

i flisloftet på Grythengen du låg,

til gamlefar ein dag brått deg fant,

ein skatt du var,

heidersplassen du gjeve vart.

Og i dag fekk du sjå att

det gamle tunet ditt.

I sanning,

du høyrer heime på dette tunet,

eg kan sjå det no.

Korkje adidas, nike eller puma,

ville gjort seg her.

Mens du ein pryd er!

Oppi Holmstadengen vart du nok forma,

av jordbrukaren, emissæren, husmannssonen,

vandraren og skomakaren,

som levde der.

Med trenagler gjennom såla.

Du vart laga i kjærleik

til borna som i grenda hans leikte,

med omhug i kvar ein søm.

Jordnær var han som få,

og jordnære vart dei som fekk vekse opp
i skorne hans.

I sumar atter små barneføter leikar

på gamletunet ditt.

Ei lukke ville det vore

om dei her fekk vekse opp,

men den lukka som her var,

fare har.

Men tenk ikkje på det no,

du gamle sko,

let berre minna fløyme på,

frå den gode tida du fekk sjå.

-Flickr.