Heime

Endeleg var du attende

der du vart samla,

kjære songboka mi,

her i kjøkkenvindauget til

apostelen i Holmstadengen.

Det var lenge sidan sist,

men eg ser du framleis

høyrer til her.

Frå deg ljoma musikklaga

i grendene

rundt Totenåsen.

Du var songboka åt åsfolket,

og småkårsfolket.

Aldri tenkte nokon på

å ta royalty frå

songane dine.

Du var ei delesongbok

i ein delekultur,

det ypparste av allmenningar.

No er allmenningane borte,

alt har vorte

individualisert og privatisert.

Dei trur dei er frie no,

der dei bur i kvar sin villa,

utan å ha det ringaste til sams.

Ingen syng lenger i lag,

musikklaga er borte,

i staden for dreg dei til Gjøvik

for å høyre på

Urbane Totningar.

Eg syng heller ikkje

frå deg no,

kjære songboka mi,

av di engene våre

er tapt.

Utan dei kan vi ikkje fly

attende til

tida di.

-Flickr.