Den siste Fossemølling

Ho er den siste fossemølling,

den siste av ei gamal ætt,

den siste av ei levande tru,

som ved Olterudelva fekk bu.

Lik den siste mohikanar

miste ho landet sitt

og kulturen sin,

slukt av storsamfunnet,

vart ho.

Eg trur ho er

sjuande generasjon her,

då tipp-tipp-tipp-oldefaren hennar

med på husmannsvelferda vart,

til det lova landet, "over there".

Før han drog

trur eg han kjøpte fri

husmannsplassen for sonen sin,

og for ho som står her no.

73 år var han då,

sju er ho.

Landet hennar vart erobra

av Subeksurbania,

utopien frå

USA.

Det lova landet

myrda landet

tipp-tipp-tipp-oldefaren hennar

reiste ifrå.

Inkje kan eg gjera

for å berga ho,

kulturen hennar,

og hennar tru.
Elvebruket etter Olterudelva,

som renn ned i Lenaelva,

til Kværnumsstryka,

der garden Fossemøllen låg,

der eg trur ætta hennar kom ifrå,

vert borte no,
saman med ho.

Berre nokre linjer kan eg skrive ned,

i enkel grendepoesi,

for å minnast kva som var,

her ved elva di.

Kan hende nokon les dei eingong,

og undrast om vi miste noko,

òg for vår tid?

-Flickr.